baharda hüzün

hüzün ziyadesiyle güzün

yayılır içime
dün güz gibi bir gündü nisanda
hüzün güzünki kadar derin
tomurcuk yeşili silindi mi ne
sisinde hüznün
neşe
keşke adilce dağılabilse
her yüze
adalet kıt
neşe de bile
yüzlerde gölge
caddede binler
kısa uzun
kumral esmer
akıyor
düşün
gerçek
düşünden uzak
yüzlere bak
hüzün
mevsim bahar
oysa toprak
derince içinde hüznün
sanırsın ki bahar
değil
sıradan bir günü güzün

yirmi nisan iki bin beş çarşamba - ankara

© Emin Akçaoğlu