zenit

memedim

bigün oturup
senin zenitle konuşmak isterim
ne çok hikâye vardır perdesinde
prizmadan geçen ışık
kim bilir kaç kare
ve kaç kere
iz bırakmıştır hayata dair
kaçına ben şahidim
şüphesiz o hepsine şahittir

güz yakın
akın akın düşecekler sarı sarı
kurtuluş parkının yaprakları
güzde - hatırlarım bir başka güzde
gerisindeki gözde ve
perdesinde zenitin
aynı iz vardı
piknik masasının üstünde köfte ekmek
- soğurken
oturup poz verdiler
şimdi serap gibi gelir
sonrasını zenite sormalı
sormalı!

yirmi bir ağustos iki bin altı - ankara

© Emin Akçaoğlu