harçlık

gencecikken

hayat toz pembe
gelecek umut
her geçen gün umuda yolculuktur
en azından bizimkisi öyleydi

şimdilerde orta yaşta
küçücük bilgemin
her sabah yatağında okul telaşıyla
burun çekişini işittikçe
kendi çocukluğuma şükrederim

zaman değirmeni hayat öğütür
- iyi bilirim
bir koşuşturmaca uzayıp gider
sebebi bulunur
- bahanesi bol
denir ki bu telaş bir gün biter
sanırsın ki sınırsızdır önündeki yol

başta çok büyük görünür sayılar
üç yüz altmış çarpı bilmem kaç kere
doğacak güneş
sanırsın ki
koca bir ömürdür önündeki
bak yaşanacak daha ne çok gün var
yaşadıkça anlarsın
üç kuruşluk harçlıktır aslında cebindeki

hayat kısacık ve kıstırılmış!

bir eylül iki bin altı - ankara

© Emin Akçaoğlu